ویروس آنفولانزای پرندگان

آنفولانزای پرندگان (AI) یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که چندین گونه از پرندگانی که از گوشت آن­ها استفاده می­شود مانند (مرغ، بوقلمون، بلدرچین، مرغ دریایی و غیره) و همچنین پرندگان خانگی و پرندگان وحشی را تحت تاثیر قرار می دهد. گاهی اوقات پستانداران، از جمله انسان، ممکن است به آنفولانزای پرندگان مبتلا شوند.

بسیاری از سویه‌های ویروس AI وجود دارند که معمولاً به دو دسته طبقه‌بندی می‌شوند:

• سویه‌های کم بیماری‌زا (LPAI) که معمولاً علائم بالینی کمی در طیور ایجاد می‌کنند یا هیچ علائم بالینی ندارند.
• سویه‌های بسیار بیماری‌زا (HPAI) که می‌توانند باعث علائم بالینی شدید و مرگ و میر بالقوه بالا شوند.

آنفولانزای پرندگان در طول سال‌ها توجه جامعه بین‌المللی را به خود جلب کرده است و شیوع آن در طیور عواقب جدی هم بر معیشت و هم بر تجارت بین‌المللی در بسیاری از کشورها داشته است. پایش و کنترل آنفلوانزای پرندگان در منبع طیور آن برای کاهش بار ویروس در گونه ها و محیط حساس پرندگان ضروری است. اجرای اقدامات امنیت زیستی، مطابق با استانداردهای بین‌المللی OIE، در تامین امنیت بخش تولید و تجارت، حفاظت از امنیت غذایی و معیشت کشاورزان و محدود کردن خطر ابتلای انسان به سویه‌های آنفلوانزای مرغی که دارای پتانسیل مشترک بین انسان و دام هستند، کلیدی است.

آنفولانزای پرندگان چیست؟

آنفولانزای پرندگان (AI) یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که هم پرندگان اهلی و هم پرندگان وحشی را درگیر می کند. ویروس‌های هوش مصنوعی نیز از گونه‌های پستانداران، از جمله موش‌ها، راسوها، خوک‌ها، گربه‌ها، ببرها، سگ‌ها و اسب‌ها و همچنین از انسان جدا شده‌اند.

گردش ویروس های آنفلوانزای پرندگان پدیده جدیدی نیست. توصيفات زيادي از شيوع تاريخي آنفلوانزاي پرندگان منتشر شده در گله هاي طيور داخلي در ادبيات وجود دارد. لازم به ذکر است که گونه های مختلف در مناطق خاصی از جهان نسبت به سایرین شیوع بیشتری دارند.

پیامدهای اقتصادی آنفولانزای پرندگان:

شیوع آنفلوانزای پرندگان می تواند منجر به عواقب مخربی برای صنعت طیور و همچنین در سطح ملی شود.

تجربه نشان داده است که:

• کشاورزان ممکن است سطح بالایی از مرگ و میر را در گله های خود تجربه کنند که نرخ آن اغلب حدود 50٪ است.
• با توجه به ماهیت نیروی کار صنعت طیور، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، از دست دادن شغل می تواند اثرات قابل توجهی را به همراه داشته باشد.
• برای جلوگیری از شیوع، پرندگان سالم اغلب باید معدوم شوند، که منجر به خطراتی برای رفاه حیوانات و انسان ها و نگرانی در مورد هدر رفتن پروتئین و اثرات اقتصادی می شود.
• وجود HPAI تجارت بین المللی پرندگان زنده و گوشت طیور را محدود می کند
• افکار عمومی ممکن است آسیب ببیند و باعث کاهش سفر و گردشگری در مناطق آسیب دیده شود.

عوامل متعددی می توانند در گسترش ویروس آنفولانزا نقش داشته باشند، مانند:

• جهانی شدن و تجارت بین المللی
• کشاورزی و فروش (بازار پرندگان زنده)
• پرندگان وحشی و مسیرهای مهاجرت

پرندگان وحشی و اپیدمیولوژی جهانی ویروس­های آنفولانزا:

پرندگان وحشی میزبان و مخزن طبیعی انواع ویروس های آنفلوانزای پرندگان هستند، بنابراین نقش عمده ای در تکامل، نگهداری و انتشار این ویروس ها دارند. گونه های وحشی اصلی درگیر پرندگان آبزی، مرغ دریایی و پرندگان ساحلی هستند. با این حال به نظر می رسد ویروس به راحتی از بین گونه های مختلف پرندگان عبور می کند.

به نظر می رسد بروز عفونت فصلی است و بیشترین میزان جداسازی در پرندگان جوان در پاییز سال است.

چندین مسیر قرار گرفتن در معرض ویروس های پرندگان وحشی در طیور مستند شده است یا مشکوک به منشاء شیوع این بیماری است. قرار گرفتن مستقیم در معرض پرندگان وحشی محتمل ترین عامل انتقال است.

بنابراین، محدود کردن تماس طیور با پرندگان وحشی از طریق پرورش در سلول و سایر اقدامات ایمنی زیستی فرصتی را برای کاهش خطر ورود ویروس آنفلوانزای مرغی از پرندگان وحشی فراهم می‌کند و در نتیجه برای کاهش خطر تکامل به اشکال بسیار بیماری‌زا، قرار گرفتن در معرض و عفونت انسان و ترکیب مجدد با اجزای ویروس های انسانی برای تشکیل ویروس هایی که نه تنها می توانند انسان ها را آلوده کنند بلکه به راحتی در بین انسان ها منتقل می شوند.

خطرات ناشی از آنفولانزای پرندگان که سلامت عمومی را تحت تاثیر قرار می­دهد:

افرادی که در تماس نزدیک با پرندگان آلوده هستند در معرض خطر ابتلا به آنفولانزای پرندگان هستند.

در حالی که بسیاری از موارد انسانی به ورم ملتحمه یا بیماری خفیف تنفسی محدود می شود، برخی از ویروس ها تمایل به ایجاد بیماری شدید دارند.

با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد مصرف مرغ یا تخم مرغ مناسب برای مصرف انسان می تواند ویروس آنفولانزا را به انسان منتقل کند. به عنوان یک اقدام احتیاطی و نظارتی، حیواناتی که در نتیجه اقدامات برای کنترل شیوع آنفولانزا معدوم شده‌اند نباید اجازه ورود به زنجیره غذایی انسان و غذای حیوانات را داشته باشند و اقدامات پیشگیرانه برای فرآیند تمیز کردن و پخت و پز باید رعایت شود.

با توجه به گردش مداوم سویه های مختلف (مانند H5N1، H5N2، H5N8، H7N8)، شیوع آنفولانزای پرندگان همچنان یک نگرانی بهداشت عمومی جهانی است. اهداف OIE برای ارتقای شفافیت و درک وضعیت جهانی بیماری های حیوانی به عنوان اولویت سازمان­عا در مواجهه با این وضعیت، به منظور حفاظت از سلامت عمومی و اطمینان از ایمنی تجارت جهانی حیوانات و محصولات حیوانی، ادامه دارد.

آنفولانزای پرندگان که با نام آنفلوانزای پرندگان نیز شناخته می شود، یک ویروس آنفلوانزای نوع A است. برای طیور کشنده است و در انسان کشنده است. آنفولانزای پرندگان بین پرندگان وحشی و اهلی پخش می شود. همچنین از پرندگان به انسان­هایی که در تماس نزدیک با طیور یا سایر پرندگان هستند منتقل شده است.

شواهد روشنی مبنی بر اینکه ویروس از انسان به انسان منتقل می شود وجود ندارد. با این حال، ممکن است این اتفاق در موارد نادری رخ داده باشد، جایی که فردی پس از مراقبت از یکی از اعضای بیمار خانواده بیمار شده است.

دانشمندان نگران این هستند که ویروس آنفولانزای پرندگان با ویروس آنفولانزای انسانی ترکیب شود و جهش پیدا کند که ممکن است انتقال بین انسان ها را ممکن کند.

سویه آنفولانزای پرندگان که در حال حاضر آسیا را تحت تاثیر قرار می دهد، سویه H5N1 است. این سویه از سال 2003 تاکنون بیش از 130 نفر را در اندونزی، ویتنام، کامبوج، تایلند، ترکیه، آذربایجان، مصر، چین و عراق کشته است.

نحوه انتشار ویروس آنفلوانزای پرندگان:

در پرندگان، ویروس های AI در مدفوع و ترشحات تنفسی آن­ها وجود دارد. همه آنها می توانند از طریق تماس مستقیم با ترشحات پرندگان آلوده، به ویژه از طریق مدفوع یا از طریق غذا و آب آلوده منتقل شوند. به دلیل ماهیت مقاوم ویروس‌های آنفولانزا، از جمله توانایی آن‌ها برای زنده ماندن طولانی‌مدت در مواقعی که دما پایین است، می‌توانند از طریق تجهیزات مزرعه جا­به­جا و به راحتی از مزرعه‌ای به مزرعه دیگر منتقل شوند.

پرندگان وحشی معمولاً ویروس‌های آنفوانزا را در مجاری تنفسی یا روده‌ای خود حمل می‌کنند، اما معمولاً بیمار نمی‌شوند، که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا ویروس‌ها را در مسافت‌های طولانی در مسیر پرواز خود حمل کنند.

اعتقاد بر این است که پرندگان آبی مانند اردک های وحشی ناقل همه ویروس های آنفلوانزای پرندگان نوع A هستند. ویروس ها در داخل روده پرندگان حمل می شوند و از طریق مدفوع پرندگان در محیط پخش می شوند. پرندگان مهاجر آلوده به ویروس به طور بالقوه می توانند آنفولانزای پرندگان را به هر یک از کشورهایی که بازدید می کنند سرایت کنند.

علائم آنفولانزای پرندگان به چه چیزی بستگی دارد؟

پرندگان وحشی معمولاً علائم آنفولانزای پرندگان را نشان نمی دهند، اگرچه سویه H5N1 در حال حاضر در گردش باعث بیماری و مرگ در برخی از پرندگان وحشی شده است. ویروس آنفلوانزای پرندگان می تواند پرندگان اهلی مانند مرغ و بوقلمون را بیشتر از بین ببرد.

علائم در پرندگان بسته به گونه متفاوت است اما می تواند شامل اسهال، مشکلات تنفسی، تورم سر و مرگ باشد. یک پرنده بیمار ویروس را در پر، مخاط، بزاق و مدفوع خود دفع می کند.

علائم آنفولانزای پرندگان در انسان:

انسان هایی که تماس نزدیک با پرندگان بیمار دارند در خطر ابتلا به آنفولانزای پرندگان هستند. به عنوان مثال ممکن است فردی با پرنده ای بیمار دست بزند، دست های خود را با مدفوع مرغ آلوده کند و فراموش کند قبل از غذا دست های خود را بشوید. سپس مدفوع پرنده آلوده را می بلعند. این رایج ترین راه برای ابتلای انسان به آنفولانزای پرندگان است. این ویروس همچنین می تواند در گوشت خام مرغ زنده بماند، اما در طی پخت و پز معمولی از بین می رود.

هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد سویه H5N1 در گردش فعلی آنفولانزای پرندگان بتواند به راحتی از انسان به انسان سرایت کند.

اگرچه موارد انسانی برای تعیین دوره کمون دقیق آنفولانزای پرندگان بسیار اندک بوده است، اما انتظار می رود این دوره بین سه تا 10 روز باشد. علائم آنفولانزای پرندگان در انسان مشابه آنفولانزای معمولی است و عبارتند از:

• تب
• گلو درد
• سرفه کردن
• سردرد
• درد در ناحیه ماهیچه­ها

آنفولانزای پرندگان در انسان می تواند باعث ایجاد طیفی از عوارض جدی و بالقوه کشنده شود، از جمله:

• عفونت های چشمی
• پنومونی، از جمله پنومونی ویروسی
• دیسترس تنفسی حاد
• التهاب مغز و قلب

ویروس آنفولانزای جهش یافته چیست؟

ویروس‌های آنفولانزا که گونه‌های حیوانی را آلوده می‌کنند، می‌توانند جهش یافته و انسان را آلوده کنند. سیستم ایمنی انسان ممکن است هیچ دفاعی در برابر ویروس هایی که قبلا فقط حیوانات را آلوده می کردند، نداشته باشد. به همین دلیل است که عفونت با این ویروس ها می تواند منجر به بیماری شدیدتر در افراد شود.

اگر ویروس آنفولانزای پرندگان H5N1 با ویروس آنفلوانزای انسانی ترکیب شود، چنین ویروس «ترکیبی» می‌تواند ویروس آنفلوانزای انسانی جدیدی ایجاد کند که می‌تواند به سرعت پخش شود.

کارشناسان بهداشت نگران هستند که آنفولانزای کنونی پرندگان که بخش‌هایی از آسیا، خاورمیانه، آفریقا و اروپا را تحت تاثیر قرار می‌دهد، در صورت جهش ویروس ممکن است به یک بیماری همه‌گیر جهانی تبدیل شود. بدترین بیماری همه گیر آنفولانزا در تاریخ مدرن آنفولانزای اسپانیایی بود که در سال های 1918-1919 رخ داد و 50 میلیون نفر را کشت.

اقدامات برای مهار شیوع ویروس آنفولانزای مرغی فعلی شامل شناسایی و معدوم سازی گله های طیور مبتلا، تحقیق در مورد آزمایش ها و واکسن ها، و شیوه های قرنطینه دقیق است.

تشخیص آنفولانزای پرندگان:

در این مقاله ما راجب بیماری آنفولانزای پرندگان مطالبی را ارائه دادیم، اما با همه این توضیحات مهم­ترین عامل راجب آنفولانزای پرندگان، تشخیص سریع و دقیق آن می­باشد. در حال حاضر دقیق­ترین روش تشخیص آنفولانزای پرندگان روش PCR می­باشد.

از کیت Real Time RT-PCR ویروس آنفلوانزای پرندگان Creative Biogene برای تشخیص ویروس آنفلوانزای پرندگان در ترشحات بینی و حلق یا مدفوع پرندگان توسط سیستم های Real Time PCR استفاده می شود. این کیت حاوی یک سیستم آماده برای استفاده خاص جهت تشخیص ویروس آنفولانزای پرندگان توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس (RT-PCR) در سیستم PCR بلادرنگ است. Master حاوی معرف هایی برای تقویت خاص RNA ویروس آنفلوانزای پرندگان است. واکنش در یک مرحله زمان واقعی RT-PCR انجام می شود. اولین مرحله رونویسی معکوس (RT) است که طی آن RNA ویروس آنفلوانزای مرغی به cDNA رونویسی می شود. پس از آن، یک DNA پلیمراز مقاوم در برابر حرارت برای تکثیر قطعات ژنی خاص با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) استفاده می شود. فلورسانس توسط واحد نوری سیستم های زمان واقعی در طی PCR ساطع و اندازه گیری می شود.

https://www.oie.int/en/disease/avian-influenza/

https://www.betterhealth.vic.gov.au/health/conditionsandtreatments/bird-flu-avian-influenza