منو

    مقالات

    هیپرکلسمی چیست؟ علائم و درمان آن

    هیپرکلسمی چیست؟ علائم و درمان آن

    هیپرکلسمی وضعیتی است که در آن سطح کلسیم خون بالاتر از حد طبیعی است بنابراین  هیپرکلسمی زمانی رخ می دهد که سطح کلسیم خون به طور غیر طبیعی بالا باشد. شایع ترین علت هیپرکلسمی، تولید بیش از حد PTH در یک یا چند غده پاراتیروئید است. این نوعی پرکاری پاراتیروئید است که به آن هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه می گویند. هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه در زنان دو برابر بیشتر از مردان است. اکثر افراد مبتلا به پرکاری تیروئید اولیه بالای 45 سال سن دارند. میانگین سن تشخیص حدود 65 سال است.کلسیم بیش از حد در خون  می تواند استخوان ها را ضعیف کرده، سنگ کلیه ایجاد کند و در عملکرد قلب و مغز اختلال ایجاد کند.
    هیپرکلسمی معمولاً نتیجه فعالیت بیش از حد غدد پاراتیروئید است. این چهار غده ریز در گردن و نزدیک غده تیروئید قرار دارند. سایر علل هیپرکلسمی عبارتند از سرطان، برخی اختلالات پزشکی دیگر، برخی داروها و مصرف بیش از حد مکمل های کلسیم و ویتامین D

     

     

    علائم هیپرکلسمی 

     


    اگر هیپرکلسمی خفیف باشد، ممکن است علائمی نداشته باشد. موارد شدیدتر علائم و نشانه‌های مربوط به قسمت‌هایی از بدن را که تحت تأثیر سطوح بالای کلسیم در خون قرار گرفته‌اند، ایجاد می‌کنند. 


    این علائم عبارتند از:


    •    خستگی
    •    افسردگی
    •    دردهای عضلانی
    •    از دست دادن اشتها
    •    حالت تهوع
    •    استفراغ
    •    تشنگی بیش از حد
    •    تکرر ادرار
    •    درد شکم
    •    یبوست
    •    ضعف عضلانی
    •    گیجی
    •    سنگ کلیه
    •    شکستگی استخوان

    افراد بدون علامت ممکن است فقط نیاز به نظارت داشته باشند. موارد خفیف را می توان به صورت پزشکی مدیریت کرد. با این حال، اگر هیپرکلسمی به دلیل هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه باشد، تنها جراحی که غده (غده‌های) پاراتیروئید آسیب‌دیده را خارج می‌کند، درمان را ارائه می‌کند.

     


    جدی ترین عواقب هیپرکلسمی عبارتند از:

     


    •    نارسایی کلیه
    •    فشار خون
    •    آریتمی
    •    بیماری عروق کرونر
    •    بزرگ شدن قلب بزرگ 
    •    آترواسکلروز (شریان های دارای پلاک های چربی کلسیفیه که سفت می شوند و عملکرد غیر طبیعی دارند)
    •    کلسیم اضافی باعث می شود کلیه ها برای فیلتر کردن آن سخت تر کار کنند. این می تواند باعث تشنگی بیش از حد و تکرر ادرار شود.
    •    هیپرکلسمی می تواند باعث ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ و یبوست شود.
    •    در بیشتر موارد، کلسیم اضافی در خون از استخوان‌ها خارج می‌شود که باعث ضعیف شدن آن‌ها می‌شود. این می تواند باعث درد استخوان و ضعف عضلانی شود.
    •    هیپرکلسمی می تواند در نحوه عملکرد مغز اختلال ایجاد کند و منجر به گیجی، بی حالی و خستگی شود. همچنین می تواند باعث افسردگی شود.
    •     به ندرت، هیپرکلسمی شدید می تواند با عملکرد قلب تداخل داشته باشد و باعث تپش قلب و غش، نشانه های آریتمی قلبی و سایر مشکلات قلبی شود.

     


     چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

     


    در صورت بروز علائم و نشانه هایی که ممکن است نشان دهنده هایپرکلسمی باشد، مانند تشنگی شدید، تکرر ادرار و درد شکم، باید به  پزشک مراجعه کرد.

     


    نقش کلسیم و راهکارهای بدن در زمان کاهش آن

     


    علاوه بر ساخت استخوان ها و دندان های قوی، کلسیم به انقباض ماهیچه ها و اعصاب در انتقال سیگنال ها کمک می کند. به طور معمول، اگر کلسیم کافی در خون وجود نداشته باشد، غدد پاراتیروئید هورمونی ترشح می کنند که باعث تحریک:


    استخوان ها برای آزاد کردن کلسیم در خون 
    دستگاه گوارش برای جذب کلسیم بیشتر
    کلیه‌ها کلسیم کمتری دفع می‌کنند و ویتامین D بیشتری را فعال می‌کنند که نقش حیاتی در جذب کلسیم دارد.

     

     

    علت ایجاد هیپرکلسمی

     


    این تعادل ظریف بین کلسیم بسیار کم در خون و هیپرکلسمی می تواند توسط عوامل مختلفی مختل شود. هیپرکلسمی ناشی از موارد زیر است:

    پرکاری غدد پاراتیروئید (هیپرپاراتیروئیدیسم)


     این شایع ترین علت هیپرکلسمی می تواند از یک تومور کوچک و غیر سرطانی (خوش خیم) یا بزرگ شدن یک یا چند غده از چهار غده پاراتیروئید ناشی شود.

    سرطان

     سرطان ریه و سرطان سینه، و همچنین برخی از سرطان های خون، می توانند خطر هیپرکلسمی را افزایش دهند. گسترش سرطان (متاستاز) به استخوان ها نیز خطر ابتلا را افزایش می دهد.

    بیماری های دیگر

     برخی بیماری ها مانند سل و سارکوئیدوز می توانند سطح ویتامین D خون را افزایش دهند که دستگاه گوارش را برای جذب کلسیم بیشتر تحریک می کند.
    عوامل ارثی یک اختلال ژنتیکی نادر که به عنوان هیپرکلسمی هیپوکلسیوری خانوادگی شناخته می شود، به دلیل گیرنده های معیوب کلسیم در بدن، باعث افزایش کلسیم در خون می شود. این وضعیت علائم یا عوارض هیپرکلسمی ایجاد نمی کند.
     

    بی تحرکی

    افرادی که شرایطی دارند که باعث می شود زمان زیادی را در حالت نشسته یا دراز بکشند، ممکن است به هیپرکلسمی مبتلا شوند. با گذشت زمان، استخوان هایی که تحمل وزن ندارند، کلسیم را وارد خون می کنند.

    کم آبی شدید

    یکی از علل شایع هیپرکلسمی خفیف یا گذرا، کم آبی بدن است. وجود مایعات کمتر در خون باعث افزایش غلظت کلسیم می شود.

    داروها 

    برخی داروها مانند لیتیوم که برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود، ممکن است ترشح هورمون پاراتیروئید را افزایش دهند.

    مکمل ها

     مصرف بیش از حد مکمل های کلسیم یا ویتامین D در طول زمان می تواند سطح کلسیم در خون را بالاتر از حد طبیعی افزایش دهد.

     

    عوارض هیپرکلسمی

     


    عوارض هیپرکلسمی می تواند شامل موارد زیر باشد:

     

    پوکی استخوان

     اگر استخوان ها به ترشح کلسیم در خون ادامه دهند، فرد می تواند به بیماری پوکی استخوان نازک کننده استخوان مبتلا شود که می تواند منجر به شکستگی استخوان، انحنای ستون فقرات و کاهش قد شود.

    سنگ کلیه

    اگر ادرار حاوی مقدار زیادی کلسیم باشد، ممکن است کریستال هایی در کلیه تشکیل شود. با گذشت زمان، کریستال ها می توانند با هم ترکیب شوند و سنگ کلیه را تشکیل دهند. عبور سنگ می تواند بسیار دردناک باشد.

    نارسایی کلیه

     هیپرکلسمی شدید می تواند به کلیه ها آسیب برساند و توانایی آنها را برای پاکسازی خون و دفع مایعات محدود کند. 

    مشکلات سیستم عصبی

     هیپرکلسمی شدید می تواند منجر به گیجی، زوال عقل و کما شود که می تواند کشنده باشد.

    ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی)

     هیپرکلسمی می تواند بر تکانه های الکتریکی که ضربان قلب را تنظیم می کند، تأثیر بگذارد و باعث شود قلب ضربان نامنظم داشته باشد.

     

     

    تشخیص هیپرکلسمی

     

     

    از آنجایی که هیپرکلسمی می تواند علائم یا نشانه های کمی ایجاد کند، ممکن است تا زمانی که آزمایش های معمول خون سطح بالایی از کلسیم خون را نشان ندهد، بیمار نداند که به این اختلال مبتلا است. آزمایش خون همچنین می تواند نشان دهد که آیا سطح هورمون پاراتیروئید بالا است یا خیر، که نشان دهنده ابتلا به پرکاری پاراتیروئید است. 

    برای تعیین اینکه آیا هیپرکلسمی فرد بیمار ناشی از بیماری هایی مانند سرطان یا سارکوئیدوز است، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری از استخوان ها یا ریه ها را توصیه کند.
    برای هیپرکلسمی شدیدتر، پزشک ممکن است داروها یا درمان بیماری زمینه ای، از جمله جراحی را توصیه کند.

     

     

    داروهای هیپرکلسمی

     


    در برخی موارد، ممکن است پزشک موارد زیر را  توصیه کند:

     

    کلسی تونین (میاکالسین)

     این هورمون از ماهی قزل آلا سطح کلسیم خون را کنترل می کند. حالت تهوع خفیف ممکن است یک عارضه جانبی باشد.

    کلسیمیتیک ها 

    این نوع دارو می تواند به کنترل پرکاری غدد پاراتیروئید کمک کند.

    بیس فسفونات ها

     داروهای پوکی استخوان داخل وریدی، که می توانند به سرعت سطح کلسیم را کاهش دهند، اغلب برای درمان هیپرکلسمی ناشی از سرطان استفاده می شوند. خطرات مرتبط با این درمان شامل شکستگی (استئونکروز) فک و انواع خاصی از شکستگی های ران است.

    پردنیزون

     اگر هیپرکلسمی به دلیل سطوح بالای ویتامین D باشد، استفاده کوتاه مدت از قرص های استروئیدی مانند پردنیزون معمولا مفید است.

    مایعات IV و دیورتیک ها

     سطح کلسیم بسیار بالا می تواند یک حالت اورژانسی باشد. ممکن است برای درمان با مایعات IV و دیورتیک ها برای کاهش سریع سطح کلسیم برای جلوگیری از مشکلات ریتم قلب یا آسیب به سیستم عصبی، فرد نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

     

    جراحی و روش های دیگر

     

    مشکلات مرتبط با فعالیت بیش از حد غدد پاراتیروئید را می توان با جراحی برای برداشتن بافتی که باعث این مشکل می شود، درمان کرد. در بسیاری از موارد، تنها یکی از چهار غده پاراتیروئید فرد تحت تاثیر قرار می گیرد. یک آزمایش اسکن ویژه از تزریق دوز کمی از مواد رادیواکتیو برای مشخص کردن غده یا غده هایی که به درستی کار نمی کنند استفاده می کند.

     

    جراحی غده پاراتیروئید

     

    در موارد زیر ممکن است بیمار نیاز به برداشتن غده پاراتیروئید باشد:
    •    تومورهایی به نام آدنوم که اغلب خوش خیم هستند و به ندرت به سرطان تبدیل می شوند
    •    تومورهای سرطانی روی یا نزدیک غدد
    •    هیپرپلازی پاراتیروئید، وضعیتی که در آن هر چهار غده پاراتیروئید بزرگ می شوند.
     

    اشتراک گذاری

    24 ساعته

    پرداخت ایمن

    7 روز ضمانت برگشت

    تحویل اکسپرس