مقالات
HPV یا ویروس زگیل تناسلی چیست؟ شرایط واکسن اچ پی وی، تشخیص و درمان بیماری
HPV نام یک گروه بسیار رایج از ویروس ها است. آنها در اکثر افراد مشکلی ایجاد نمی کنند، اما برخی از انواع آن می توانند باعث زگیل تناسلی یا سرطان شوند. این ویروس به روی پوست تأثیر می گذارد. بیش از 100 نوع مختلف از آن وجود دارد. بسیاری از انواع HPV بر دهان، گلو یا ناحیه تناسلی تأثیر می گذارد. ابتلا به این ویروس بسیار آسان و ساده می باشد. بنابراین اکثر افراد در زندگی خود به نوعی از HPV مبتلا می شوند.
برای ابتلا به HPV لازم نیست با افراد زیادی تماس جنسی داشته باشید. این ویروس به سادگی از طریق استفاده از از وسایل بهداشتی مشترک، استخر و ... نیز منتقل می شود.
در این مقاله هدف ما بررسی بیماری پاپیلومای ویروسی و نحوه ابتلاء به آن، روش های درمانی، تاثیر این بیماری برسلامت انسان، عوارض جانبی و... می باشد. ما در این مقاله با طرح پرسش و پاسخ های مختلف تلاش کردیم تا ابهامات و نگرانی های شما عزیزان در ارتباط با این بیماری برطرف کنیم و پاسخگوی شما عزیزان در ارتباط با این بیماری باشیم. همراه ما باشید.
ویروس HPV چیست؟
HPV شایع ترین STI است. در سال 2018 حدود 43 میلیون عفونت HPV وجود داشت که بسیاری از آنها در اواخر نوجوانی و اوایل 20 سالگی بودند. انواع مختلفی از HPV وجود دارد. برخی از انواع آن می توانند باعث مشکلات سلامتی شوند، از جمله زگیل تناسلی و سرطان. اما واکسن هایی وجود دارند که می توانند از بروز این مشکلات سلامتی جلوگیری کنند. HPV ویروسی متفاوت از HIV و HSV (هرپس) است.
اغلب اوقات HPV هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. اما در برخی افراد، برخی از انواع HPV می توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:
- زگیل ناحیه تناسلی
- تغییرات غیر طبیعی در سلول ها که گاهی اوقات می تواند به سرطان تبدیل شود
انواع HPV مرتبط با سرطان انواع پرخطر نامیده می شوند.
سرطان های مرتبط با HPV پرخطر عبارتند از:
- سرطان دهانه رحم
- سرطان مقعد
- سرطان آلت تناسلی
- سرطان واژن
- برخی از انواع سرطان سر و گردن
مهم: شما می توانید سال ها HPV داشته باشید بدون اینکه مشکلی ایجاد کند.
چگونه از خود در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت کنیم:
شما نمی توانید به طور کامل از خود در برابر HPV محافظت کنید، اما چیزهایی وجود دارد که می تواند کمک کند:
واکسن HPV در برابر انواع HPV که باعث بیشتر موارد زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم و همچنین برخی سرطان های دیگر می شوند، محافظت می کند. ولی در برابر همه انواع HPV محافظت نمی کند.
آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
آزمایش HPV بخشی از غربالگری دهانه رحم است. هیچ آزمایش خونی برای HPV وجود ندارد.
در طول غربالگری دهانه رحم، نمونه کوچکی از سلول ها از دهانه رحم گرفته می شود و از نظر HPV آزمایش می شود.
غربالگری برای همه زنان و افراد دارای دهانه رحم در سنین 25 تا 64 ارائه می شود. این غربالگری به محافظت از آنها در برابر سرطان دهانه رحم کمک می کند.
درمان عفونت های ویروس پاپیلومای انسانی (HPV):
اکثر عفونت های HPV هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند و در عرض 2 سال توسط بدن شما پاک می شوند.
اگر HPV باعث مشکلاتی مانند زگیل تناسلی یا تغییر در سلول‌های دهانه رحم شود، نیاز به درمان است.
HPV چگونه منتشر می شود؟
داشتن رابطه جنسی پرخطر با فردی که این ویروس را دارد، به HPV مبتلا شود یک فرد مبتلا به HPV می تواند عفونت را به فردی منتقل کند حتی اگر هیچ علامت یا علامتی نداشته باشد.
HPV و بروز مشکلات سلامتی:
در اکثر موارد، HPV خود به خود در عرض دو سال بدون مشکل سلامتی از بین می رود. اما هنگامی که HPV از بین نمی رود، می تواند باعث مشکلات سلامتی مانند زگیل تناسلی و سرطان شود.
زگیل تناسلی معمولاً به صورت یک برآمدگی کوچک یا گروهی از برجستگی ها در ناحیه تناسلی ظاهر می شود. آنها می توانند کوچک یا بزرگ، برجسته یا مسطح یا به شکل گل کلم باشند. پزشک معمولاً می تواند زگیل ها را با نگاه کردن به ناحیه تناسلی تشخیص دهد.
آیا HPV باعث سرطان می شود؟
HPV می تواند باعث سرطان دهانه رحم و سایر سرطان ها از جمله سرطان واژن، آلت تناسلی یا مقعد شود. همچنین می تواند باعث ایجاد سرطان در پشت گلو (به نام سرطان اوروفارنکس) شود. این می تواند شامل پایه زبان و لوزه ها باشد.
سرطان اغلب سال ها و حتی دهه ها طول می کشد تا پس از ابتلای فرد به HPV ایجاد شود. زگیل تناسلی و سرطان از انواع مختلف HPV ایجاد می شود.
برای کاهش شانس ابتلا به HPV می توانید چندین کار انجام دهید:
واکسن بزنید، واکسن HPV ایمن و موثر است. هنگامی که در گروه های سنی توصیه شده تجویز شود، می تواند از بیماری ها (از جمله سرطان) ناشی از HPV محافظت کند.
غربالگری سرطان دهانه رحم را انجام دهید. غربالگری معمول برای زنان 21 تا 65 ساله می تواند از سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.
چه کسانی باید واکسن HPV را دریافت کنند؟
همه نوجوانان (از جمله پسران و دختران) در سن 11 یا 12 سالگی (یا می توانند از سن 9 سالگی شروع کنند).
همه افراد تا سن 26 سال، اگر قبلا واکسینه نشده باشند.
واکسیناسیون برای افراد بالای 26 سال توصیه نمی شود. با این حال، برخی از بزرگسالان 27 تا 45 ساله که قبلا واکسینه نشده اند، ممکن است پس از صحبت با پزشک خود در مورد خطر ابتلا به عفونت های جدید HPV و مزایای احتمالی واکسیناسیون، تصمیم به دریافت واکسن HPV بگیرند. واکسیناسیون HPV در این محدوده سنی سود کمتری دارد. اکثر بزرگسالان قبلاً در معرض HPV قرار گرفته اند، اگرچه لزوماً همه انواع HPV هدف واکسیناسیون نیستند.
تست های HPV برای چه کسانی توصیه نمی شود؟
تست های HPV وجود دارد که می تواند سرطان دهانه رحم را غربالگری کند. پزشک فقط از این تست ها برای غربالگری زنان 30 ساله و بالاتر استفاده می کنند. تست HPV برای غربالگری مردان، نوجوانان یا زنان زیر 30 سال توصیه نمی شود.
HPV و مشکلات سلامتی ناشی از HPV چقدر شایع است؟
اکثر افراد مبتلا به HPV نمی دانند که به این عفونت مبتلا هستند. آنها هرگز علائم یا مشکلات سلامتی را از آن بروز نمی دهند. برخی از افراد زمانی که به زگیل تناسلی مبتلا می شوند متوجه می شوند که HPV دارند. زنان ممکن است زمانی که نتیجه غیرطبیعی تست پاپ (در طول غربالگری سرطان دهانه رحم) دریافت کنند، متوجه HPV خود شوند. برخی دیگر ممکن است تنها زمانی متوجه شوند که مشکلات جدی تری از HPV مانند سرطان داشته باشند.
تقریبا تخمین زده شده است که 43 میلیون عفونت HPV در سال 2018 وجود داشته است. در همان سال، 13 میلیون عفونت جدید وجود داشته است.
زگیل تناسلی: قبل از واکسن های HPV، زگیل های تناسلی ناشی از HPV تقریباً 34000 نفر را تحت تأثیر قرار داده اند.
آیا ابتلا به HPV بر بارداری افراد تأثیر می گذارد؟
افراد باردار مبتلا به HPV ممکن است به زگیل تناسلی مبتلا شوند یا تغییرات سلولی غیرطبیعی در دهانه رحم داشته باشند. غربالگری معمول سرطان دهانه رحم می تواند به یافتن تغییرات غیرطبیعی سلولی کمک کند. بنابراین حتی زمانی که باردار هستید باید غربالگری سرطان دهانه رحم را انجام دهید.
آیا درمانی برای HPV یا مشکلات سلامتی ناشی از HPV وجود دارد؟
هیچ درمانی برای خود ویروس وجود ندارد. با این حال، درمان هایی برای مشکلات سلامتی که HPV می تواند ایجاد کند وجود دارد:
زگیل تناسلی می‌تواند با درمان توسط پزشک یا داروهای تجویزی از بین برود. اگر زگیل تناسلی درمان نشود، ممکن است از بین برود، ثابت بماند، یا اندازه یا تعداد آن افزایش یابد.
درمان پیش سرطان دهانه رحم در دسترس است. زنانی که به طور معمول آزمایش پاپ انجام می دهند و در صورت نیاز پیگیری می کنند، می توانند قبل از ایجاد سرطان مشکلاتی پیدا کنند. همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.
اگر زگیل تناسلی قابل مشاهده نیست، به یک یا چند آزمایش زیر نیاز دارید:
تست پاپ اسمیر. پزشک نمونه ای از سلول ها را از دهانه رحم یا واژن شما جمع آوری می کند تا برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بفرستد. تست پاپ می تواند ناهنجاری هایی را که می تواند منجر به سرطان شود را نشان دهد.
آزمایش DNA این آزمایش که بر روی سلول‌های دهانه رحم انجام می‌شود، می‌تواند DNA انواع پرخطر HPV را که با سرطان‌های تناسلی مرتبط هستند، شناسایی کند. علاوه بر تست پاپ برای خانم های 30 سال و بالاتر توصیه می شود.
زگیل ها اغلب بدون درمان از بین می روند، به ویژه در کودکان. با این حال، هیچ درمانی برای ویروس وجود ندارد، بنابراین آنها می توانند دوباره در همان مکان یا مکان های دیگر ظاهر شوند.
داروها جهت درمان پاپیلوما ویروس:
داروها برای از بین بردن زگیل معمولاً مستقیماً روی ضایعه اعمال می شوند و معمولاً قبل از موفقیت آمیز بودن، کاربردهای زیادی دارند. این دارو ها عبارتند از:
اسید سالیسیلیک: درمان‌های بدون نسخه که حاوی اسید سالیسیلیک هستند، با برداشتن لایه‌های زگیل به صورت تدریجی عمل می‌کنند. برای استفاده در زگیل های معمولی، اسید سالیسیلیک می تواند باعث تحریک پوست شود و برای استفاده روی صورت شما نیست.
ایمیکیمود: این کرم تجویزی ممکن است توانایی سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با HPV افزایش دهد. عوارض جانبی رایج شامل قرمزی و تورم در محل استفاده است.
پودوفیلوکس: نسخه موضعی دیگر، پودوفیلوکس با تخریب بافت زگیل تناسلی عمل می کند. پودوفیلوکس ممکن است باعث سوزش و خارش در محل استفاده شود.
تری کلرواستیک اسید: این درمان شیمیایی زگیل های کف دست، کف پا و اندام تناسلی را می سوزاند. ممکن است باعث تحریک موضعی شود.
جراحی و روش های دیگر
اگر داروها مؤثر نبودند، پزشک ممکن است حذف زگیل را با یکی از روش‌های زیر توصیه کند:
- انجماد با نیتروژن مایع (کرایوتراپی)
- سوختن با جریان الکتریکی (کوتر الکتریکی)
- عمل جراحی برای برداشتن
- جراحی لیزر
درمان HPV در دهانه رحم:
اگر تست HPV یا پاپ تست غیرطبیعی داشته باشید، متخصص زنان و زایمان شما روشی به نام کولپوسکوپی را انجام می دهد. با استفاده از ابزاری که نمای بزرگ‌نمایی شده از دهانه رحم را ارائه می‌کند (کولپوسکوپ)، پزشک به دقت دهانه رحم را بررسی می‌کند و از هر ناحیه که غیرطبیعی به نظر می‌رسد نمونه برداری می‌کند (بیوپسی).
هرگونه ضایعات پیش سرطانی باید برداشته شود؛
گزینه‌ها عبارتند از:
انجماد (جراحی سرمایی)، لیزر، برداشتن جراحی، روش برداشتن الکتروسرجری حلقه (LEEP) و چاقوی سرد. LEEP از یک سیم حلقه نازک شارژ شده با جریان الکتریکی برای برداشتن یک لایه نازک از بخشی از دهانه رحم استفاده می‌کند و کونیزاسیون با چاقوی سرد یک روش جراحی است که یک قطعه مخروطی شکل از دهانه رحم را برمی‌دارد.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، یکی از اعضای ویروس پاپیلوم، یک ویروس DNA دو رشته ای است و اثر سیتوپاتیک در اپیتلیوم ایجاد می کند. عفونت مخاط تناسلی پایدار و چند کانونی است و می تواند تحت بالینی باشد.
همه عفونت های HPV شامل انتقال از یک فرد آلوده به فرد دیگر از طریق تماس مستقیم پوست به پوست است. این ممکن است از طریق انتقال پوست به پوست از طریق اپیدرم به دلیل تماس مستقیم ویروس زگیل کف پا با پوست شکسته، از طریق جنسی در حین مقاربت، یا از طریق دهان در حین فعالیت جنسی یا بوسیدن رخ دهد.
تشخیص آزمایشگاهی:
روش‌های سنتی تشخیص ویروسی مانند میکروسکوپ الکترونی، کشت سلولی و برخی روش‌های ایمونولوژیک برای تشخیص HPV مناسب نیستند HPV را نمی توان در کشت سلولی کشت داد.
روش های مهم برای تشخیص عفونت HPV عبارتند از:
- کولپوسکوپی و آزمایش اسید استیک
- بیوپسی
- آزمایش دی ان ای (PCR)
- هیبریداسیون ساترن بلات
- نمونه برداری از سلول های دهانه رحم
کولپوسکوپی و آزمایش اسید استیک:
کولپوسکوپی روشی است که توسط پزشکان آموزش دیده خاص به عنوان یک روش سرپایی با استفاده از یک میکروسکوپ کم قدرت، کولپوسکوپ انجام می شود. کولپوسکوپی معاینه دهانه رحم، واژن و در برخی موارد فرج پس از استفاده از محلول اسید استیک است. همراه با تهیه بیوپسی با هدایت کولپوسکوپی از تمام ضایعات مشکوک به نئوپلازی. یافته های کولپوسکوپی بر اساس درجه ضایعه استوسفید، کانتور سطح، الگوی موزاییک و نقطه گذاری درجه بندی می شوند. ناهنجاری های بیشتر این پارامترها به شدت ضایعات مربوط می شود.
تکنیک های DNA جهت تشخیص ویروس پاپیلوما:
روش‌های اولیه برای تشخیص HPV، هیبریداسیون مستقیم پروب مانند لکه‌های نقطه‌ای و ساترن بلات بود. این تست ها علاوه بر کار فشرده و زمان بر بودن، حساسیت پایینی دارند، به مقادیر زیادی DNA در نمونه های بالینی نیاز دارند، و تا حد زیادی با فناوری تقویت جایگزین شده اند، که امکان تشخیص تعداد نسخه های ویروسی سطح پایین در نمونه های بالینی را فراهم می کند. روش معمول برای تشخیص ویروس، هیبریداسیون اسیدهای نوکلئیک ویروسی است. دو تکنیک اصلی عبارتند از:
1- آزمایش HPV DNA 2 (hc2) با جذب هیبریدی:
HC2 همراه با تست پاپ اکنون توسط سازمان بهداشت جهانی تایید شده است. از آنجایی که تست Hybrid Capture 2 تایید شده توسط FDA می تواند به اندازه یک پیکوگرم DNA HPV/ml را تشخیص دهد. حساسیت و ویژگی آن تقریباً با روش های تشخیص مبتنی بر PCR قابل مقایسه است. از مزایای تست Hybrid Capture 2 می توان به مدیریت نسبتاً ساده و تکرارپذیری خوب نتایج اشاره کرد که این آزمایش را به بهترین روش استاندارد تشخیص HPV تبدیل می کند. در حالی که نمی توان نوع دقیق HPV را شناسایی کرد.
2- واکنش زنجیره ای پلیمرازPCR:
PCR یک سنجش تقویت هدف انتخابی است که قادر به افزایش و تکرارپذیر در توالی های HPV موجود در نمونه های بیولوژیکی است. فرآیند تقویت از نظر تئوری می تواند یک میلیارد نسخه از یک مولکول DNA دو رشته ای را پس از 30 چرخه تقویت تولید کند. در این روش می توان با توجه به ساختار DNA نوع ویروس را شناسایی کرد. اگر قصد خرید کیت HPV را دارید ما به شما فروشگاه اینترنتی مبنا مد را معرفی می کنیم. شما میتوانید در سایت مبنا مد کیت HPV را جستجو کرده و با توجه به نیاز خود کیت مناسب را انتخاب کنید. جهت خرید کیت HPV وارد لینک زیر شوید.
